گلنار دختر جوان فومنی به سودای گرفتن عکس یادگاری با یک اتوموبیل فِراری از خانه می گریزد و به تهران می آید، با این امید که اتوموبیل و صاحبش سجاد را که دوستش نشانی مبهمی از او داده پیدا کند. چند روز آواره ی تهران است تا این که پول هایش ته می کشد و بالاخره متوجه می شود کسی هم که به او نشانی داده آدم مطمئنی نبوده و نشانی دقیقی نداشته است. نادر راننده آژانس، که شاهد مکالمه تلفنی گلنارِ حیران و درمانده در پیاده رو میدانی است، به قصد کمک به او سوارش می کند و قول می دهد فِراری و صاحبش را برای او پیدا کند اما باید در طول روز به کارها و تعهدات خودش هم برسد. به چند جا سر می زنند و موفق نمی شوند. در میانه ی جست و جو، حتی نادر به خانه ی عمه اش هم می رود تا گلنار از پسرعمه ی او حاجی  که اتوموبیل فروش ها را می شناسد پرس و جو کند. آنها سرانجام سجاد را در یک محله اعیان نشین تهران پیدا می کنند اما به جای فِراری با یک بی ام و روباز مواجه می شوند. سجاد می گوید فِراری در کرج است. گلنار، نادر را رها می کند و از سجاد می خواهد به کرج بروند....